Nasz wewnętrzny krytyk – sędzia, sabotażysta, superego – ma potężny wpływ na nasze życie i na nasze samopoczucie. Energia wewnętrznego krytyka to strach i niepokój
Nasza praca koncentruje się na pomaganiu w rozwoju od przetrwania do rozwoju.
Jednym z najpotężniejszych i najmocniejszych podejść jest wspieranie naszych klientów w dochodzeniu do zrozumienia, ciekawości i współczucia z ich krytycznym wewnętrznym głosem i myślami, przy jednoczesnym wzmacnianiu „głosu” ich wewnętrznego mędrca lub mistrza.
wyjaśnienie – neuronauka
Neuronaukowe wyjaśnienie pochodzenia wewnętrznego krytyka lokalizuje go w określonych częściach mózgu.
Naukowcy twierdzą, że mamy prymitywny „mózg ocalałego”, który obejmuje pień mózgu, starszą część naszego mózgu, której zadaniem jest dostrojenie się do fizycznego przetrwania i reakcji „walcz-uciekaj-zamroź” na niebezpieczeństwo. Obejmuje również układ limbiczny i ciało migdałowate, które regulują nasze reakcje emocjonalne i mogą wyzwalać emisję kortyzolu, hormonu stresu.
Wewnętrzny krytyk ma cel
Pierwotną funkcją naszego krytycznego wewnętrznego głosu była ochrona nas przed niebezpieczeństwem, zranieniem i bólem – aby zapewnić nam przetrwanie. Obejmowało to nie tylko dostrzeganie i ostrzeganie nas o niebezpieczeństwie w otoczeniu, ale także wewnętrzną pracę nad psychologicznym tworzeniem sensu i konstruowaniem narracji, które zapewniają nam bezpieczeństwo.
Tak więc czujność na niebezpieczeństwo, ból lub zranienie dostarczała negatywnej informacji zwrotnej, która nauczyła nas być świadomym. Problem pojawia się, gdy pozostajemy zapętleni w negatywnych opiniach, nie uczymy się i nie integrujemy lekcji i utkniemy w krytycznych wiadomościach.
Wzmocnienie mózgu „mędrca”
Jednym z orędowników mózgu „mędrca” jest Shirzad Chamine. Według Chamine istnieje pięć „mędrców” wzmacniających moc mózgu:
- Empatia
- Badanie
- Wprowadzanie innowacji
- Nawigowanie
- Aktywacja
Zaleca, abyśmy wzmocnili nasz mózg mędrca, świadomie przenosząc naszą aktywność z mózgu „ocalałego” do środkowej kory przedczołowej – obwodu empatii i prawej półkuli mózgu . Oznacza to przesunięcie w kierunku energii ekspansywności i uwolnienie endorfin.
Chamine sugeruje, że jednym ze sposobów, w jaki możemy to zrobić szybko i skutecznie, jest skupienie uwagi na jednym ze zmysłów. Jego ćwiczenia polegają na skupieniu się przez kilka minut na naszym oddechu, dźwiękach z otoczenia (bliskich i dalekich), zapachu lub na dotyku, najlepiej powtarzając te ćwiczenia w ciągu dnia
Te ćwiczenia działają, ponieważ wyciągają nas z głowy, zakotwiczają nas w ciele i chwili obecnej, pozwalają nam wczuć się w siebie i innych oraz ponownie połączyć nas z naszymi emocjami.
Terapia poznawczo-behawioralna i ograniczające przekonania
Podstawowe przekonania pomagają nam zrozumieć nasze doświadczenia. Wyznaczają także „zasady”, według których żyjemy i określają ton naszej rozmowy o Sobie.
Na sesjach poznawczo-behawioralnej wewnętrzny krytyk nie otrzymuje konkretnego imienia. Skupiamy się raczej na wynikach krytyka – naszych automatycznych myślach negatywnych.
Te myśli są napędzane przez nasze ograniczające podstawowe przekonania. Przekonania te zwykle przybierają formę sztywnych stwierdzeń
„ Jestem _____ ”,
„ Ludzie to _____ ”
„ Świat to _____”.
A to może być bezproduktywne lub nawet szkodliwe.
Podsumowanie: podejście do uważności
Oto jedna z najprostszych praktyk
Ugruntowanie
Ugruntuj się z praktyką uważności.
- powoli pocieraj palcem wskazującym o kciuk, aby wyczuć poszczególne krawędzie odcisku palca. Wypróbuj przez 10 sekund na raz. Skupienie się na tym odczuciu może pomóc ci ugruntować, a nawet zakłócić głos wewnętrznego krytyka.
Źródło:
„Pozytywna inteligencja” autorstwa Shirzad Chamine
„Oswajanie Gremlina” autorstwa Ricka Carsona
